linux

Jak zawsze niezbędna jest instalacje kernel-devel i/lub kernel-source oraz aktualizacja bieżącego jądra (bowiem często oże sie zdarzyć, że mamy źródła nowsze niż jądro). Potem reset, żeby kompilować ze źródeł do odpalonego kernela. Meritum, czyli przesunięcie version.h: cp /usr/src/linux-3.7.10-1.1-obj/x86_64/desktop/include/generated/uapi/linux/version.h /lib/modules/$(uname -r)/build/include/linux Komenda powinna działać po zmodyfikowaniu źródła dla wszystkich kerneli rodziny 3.7. Jeszcze tylko instalacja modułów: cd /usr/lib/vmware/modules wget http:// pavlinux.ru/vmware/8.0.3/source.tar.lzma #md5 = e37e41a818a47ec868bdb493197aaf63 tar -xf source.tar.lzma vmware-modconfig --console --install-all źródło: http://pavlinux.

Zdarza się, że przyjdzie nam do głowy nazwać pliki wykorzystując dwukropki, np. ładnie formatując dane. Pod systemem plików ext nic się nie dzieje, ale gdy zrobimy to na współdzielonej z Windowsem partycji NTFS to po starcie Windy przywita nas chkdsk robiąc na dysku sieczkarnię… Naszym zadaniem jest szybka zamiana dwukropków i innych znaków zakazanych we wszystkich plikach - najlepiej rekursywnie. A jeszcze lepiej mieć wybór 😉 Więc po kolei: Najpierw zajmiemy się obsłużeniem znaku na jaki podmieniamy.

Znane są problemy ze współpracą własnościowych sterowników nvidia i środowiska Gnome Shell. Jeśli jednak środowisko “nie działa” tylko dla użytkowników nie-super to jest na to sposób. W sysytemie Linuks jest dosyć ciekawa grupa video, która w dawnych czasach miała jakieś znaczenie, później praktycznie nie używana. Jednak sterownik nvidii używa dwóch urządzeń znakowych /dev/nvidia0 i /dev/nvdiactl, których właścicielem jest rzecz jasna root, i należą do grupy video. Uprawnienia są restrykcyjne: daniel@ asus:~> ls -al /dev/nvidia* crw-rw---- 1 root video 195, 0 03-24 21:09 /dev/nvidia0 crw-rw---- 1 root video 195, 255 03-24 21:09 /dev/nvidiactl W żadnym miejscu instalator sterowników nvidii o tym nie informuje.

Windowsowcy mają swoją aplikacyjkę z reklamami od autorów projektu Napiprojekt.pl. Na Linuksie są dwa pakiety - Gnapi i Qnapi. Oba pobierają napisy z napiprojektu i opensubitles. Osobiście wolę wersję Q, gdyż jest nowsza [aż o miesiąc ;)] i prostsza. Do pobrania stąd: http://sourceforge.net/projects/qnapi/ Pewna dość istotna uwaga: parametr plikowy (bowiem Qnapi pracuje tylko w trybie wiersza poleceń - GUI służy jedynie do ustawień oraz pokazywania ew. paska postępu wyszukiwania) musi posiadać ścieżkę bezwzgledną!

Cron to jeden z przejawów uporządkowania w Linuksie - przejrzysta struktura crontab, katalogi na zadania daily, hourly itp. Ale jest kilka zawiłości, na które koniecznie trzeba zwrócić uwagę. Po pierwsze bądźmy pewni, że znamy kolejność kolumn: MIN HOUR DAY MONTH WEEKDAY USER COMMAND Najczęstszy błąd to oczywiście odruch użycia 12 54 * * * root cos jako skryptu o 12:54. Ten skrypt uruchomi się 12 minut po pięćdziesiątej czwartej. Kolejna kwestia: niedziela.

W Linuksie defaultowy prompt, czyli znak zachęty, oscyluje wokół czegoś na kształt user @host working_dir # gdzie oczywiście # wskazuje na konto root’a, zamiast niego zwykły użytkownik ma $. Ale czemu prompt ma nie przekazywać innych użytecznych informacji, a przede wszystki przekazywać ich ładnie? Mój prompt na tą godzinę (zmiany są niemal natychmiastowe, ale o tym pod koniec) wygląda tak: Nie to jest ładne, co jest ładne, ale co się komu podoba.

Linuks ma już 21 lat. Pisać o nim można tyle, że skończy mi się miejsce w bazie danych 😉 Dlatego zebrałem kilka nieoczywistych lub najważniejszych ciekawostek o Linuksie: -Słowo Linuks można deklinować przez KS lub X -Pierwsza “dystrybucja”, czyli wówczas zbiór narzędzi niezbędnych do odpalenia kernela to MCC Interim. Udało mi się ja odpalić na QEMU. Wyniki w galerii. To naprawdę kawał historii. -Pierwsza wzmianka o Linuksie wszystkim powinna być znana każdemu https://groups.

Dzień przed przedwczoraj ukazała się zapowiadana wersja 12.2 systemu openSUSE. Po dość długiej historii wersji rozwojowych, anulowaniu jednego z Milestone’ów, problemach z kompilatorem developerzy wypuścili finalny produkt.

Wśród czeluści parametrów topa można znaleść batch mode, który wg. man’a służy do zapisu do pliku: staje się nieinteraktywny i zrzuca całą swoją zawartość na standardowe wyjście do wystąpienia ^C lub konkretną ilość razy określaną przez parametr -n. Gdyby chcieć zapisać dane deo zmiennej żeby móc wyciągnąć z nich dajmy na to obciążenie procesora wywołamy komedę: top -bn 1 Ale naszym oczom nie ukaże się aktualne obciążenie procesora tylko średnie od rozruchu.

Skrypt dość prosty - odczytuje aktualną temperaturę komputera, zapisuje do rotacyjnego loga i tworzy estetyczny wykres przy pomocy biblioteki GD. Oczywiście działa tylko pod Linuksem 😉 Językiem tworzenia został wybrany Perl - głównie ze względu na początki mojej przygody z tym językiem, ale także ze względu na łatwość parsowania plików. Jest to następca skryptu PHP o tej samej nazwie - ciepło, który jednak nie tworzył żadnego loga, a jedynie odczytywał wynik acpi -Vi odpwoiednio kolorował wynik.